Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

11.5.14

Τάξη, Κράτος, Κόμματα


Antonio Gramsci
Από το “Ταξική ανυποχωρητικότητα και ιταλική ιστορία
Il Grido del Popolo,  18 Μάη 1918
Μτφρ: Lenin Reloaded
Τι εκπροσωπεί το Κράτος από τη σοσιαλιστική οπτική; Το Κράτος είναι η οικονομικοπολιτική οργάνωση της αστικής τάξηςΤο Κράτος είναι η αστική τάξη στην σύγχρονη, απτή της έκφανση. Η αστική τάξη δεν είναι μια ενωμένη οντότητα έξω από το Κράτος. Ως αποτέλεσμα της λειτουργίας του ελεύθερου ανταγωνισμού, δημιουργούνται διαρκώς νέες ομάδες καπιταλιστών παραγωγών, ώστε να εκπληρωθούν οι οικονομικές δυνατότητες του καθεστώτος. Καθεμιά απ’ αυτές τις ομάδες επιθυμεί να απομακρυνθεί από την αιματηρή πάλη του ανταγωνισμού μέσω πρόσβασης στο μονοπώλιο.

Η λειτουργία του Κράτους είναι η εύρεση ενός δικαιϊκού διακανονισμού των εσωτερικών ταξικών διαμαχών, των συγκρούσεων ανάμεσα σε αντίθετα συμφέροντα. Έτσι, το Κράτος ενώνει διαφορετικές ομάδες και προσφέρει στην τάξη μια στέρεη και ενωμένη εξωτερική εμφάνιση. Ο συναγωνισμός μεταξύ ομάδων συγκεντρώνεται στο σημείο της κυβέρνησης, της Κρατικής εξουσίας. Η κυβέρνηση είναι το έπαθλο για το ισχυρότερο αστικό κόμμα ή ομάδα· η δύναμη του δεύτερου του επιτρέπει να κερδίσει  το δικαίωμα ρύθμισης της κρατικής εξουσίας, το δικαίωμα να την στρέψει σε οποιαδήποτε συγκεκριμένη κατεύθυνση και να την χειραγωγήση οποιαδήποτε στιγμή σύμφωνα με το οικονομικό και πολιτικό του πρόγραμμα.
Η στάση των αστικών κομμάτων απέναντι στο Κράτος είναι εντελώς διαφορετική από αυτή του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Τα αστικά κόμματα είτε εκπροσωπούν τις διάφορες κατηγορίες παραγωγών, είτε είναι απλώς το σμήνος από “μύγες της άμαξας”* που δεν έχουν την παραμικρή επίδραση στο πλαίσιο του Κράτους, αλλά βουΐζουν με ομιλίες και ρουφούν το μέλι της ευνοιοκρατίας.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα δεν είναι παραταξιακή αλλά ταξική οργάνωσηη μορφολογία του είναι πολύ διαφορετική από όλα τα άλλα κόμματαΜπορεί να δει το Κράτος, το δίκτυο της αστικής ταξικής εξουσίας, μόνο ως ανταγωνιστικό είδωλο του εαυτού τουΔεν μπορεί να μπει σε άμεσο ή έμμεσο ανταγωνισμό για την κατάκτηση του Κράτους χωρίς να διαπράξει αυτοκτονία, χωρίς να απωλέσει τη φύση του, χωρίς να γίνει μια απλή πολιτική φράξια που αποξενώνεται από την ιστορική δράση του προλεταριάτου, χωρίς να μετατραπεί σε σμήνος από “μύγες της άμαξας” που αναζητά ένα πιάτο παχιά, ζαχαρωμένη κρέμα όπου και κολλά για να πνιγεί τελικά άδοξα. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα δεν κατακτά το Κράτος, το αντικαθιστά. Αντικαθιστά το καθεστώς, καταργεί την κομματική κυβέρνηση και αντικαθιστά τον ελεύθερο ανταγωνισμό με την οργάνωση της παραγωγής και της ανταλλαγής.
Σημειώσεις
* Αναφορά στο μύθο του Λα Φοντέν “Η μύγα και η άμαξα”, για μια μύγα που θεωρεί ότι η άμαξα στην οποία έχει προσκολληθεί ανεβαίνει μια ανηφόρα χάρη στην ίδια και τη δική της δύναμη.
Πηγή: Lenin Reloaded

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου