Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

27.5.12

Ο λαός να παλέψει για τη διακυβέρνηση όπου αυτός θα έχει την εξουσία

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, την περασμένη Παρασκευή, παραχώρησε συνέντευξη στην εκπομπή «Πρωινό ΑΝΤ1» και στον δημοσιογράφο Γ. Παπαδάκη την οποία παρουσιάζουμε σήμερα. Ολόκληρη η συνέντευξη έχει ως εξής:
-- Ξεκούραστη σας βλέπω, μια χαρά, παρά το τρέξιμο...
-- Ας είναι καλά το Κόμμα μου.
-- Δεν θα ξεκινήσω με καλές ειδήσεις για σας, δημοσκοπικά. Δεν ξέρω αν αυτές οι δημοσκοπήσεις αποτελούν φωτογραφίες της στιγμής - εγώ πάντα είχα μια περίεργη άποψη και αντίληψη για τις δημοσκοπήσεις, δηλαδή, μπορεί να δυσαρεστήσεις τον πελάτη σου; Δηλαδή, αν ζητήσω εγώ να μου κάνουν μια δημοσκόπηση για το ποια είναι η καλύτερη εκπομπή, τον Καμπουράκη θα βγάλουν πρώτο; Εμένα θα βγάλουν...
-- Εγώ δεν θα τα βάλω με τις δημοσκοπήσεις. Επομένως μπορείτε να με ρωτήσετε, δεν θα τα βάλω με τις δημοσκοπήσεις.
-- Παρά το γεγονός ότι πράγματι είστε κοντά στους εργαζόμενους, ότι πράγματι δίνετε μάχες για τους εργαζόμενους, ότι πράγματι τα συνθήματά σας, η πολιτική σας είναι για τα δικαιώματα των εργαζομένων, μέχρι σημείου παρεξηγήσεως, παρ' όλα αυτά, το ένα εκατομμύριο εκατό χιλιάδες άνεργοι, το ένα εκατομμύριο οχτακόσιες χιλιάδες εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, που χάνουν τα μισά λεφτά σε σύγκριση με αυτά που έπαιρναν το 2008, πάνε περισσότερο στα άλλα κόμματα και λιγότερο σε εσάς. Τι εξήγηση δίνετε;

-- Καταρχήν, σ' αυτήν την εκλογική μάχη και σ' αυτή την περίοδο, πολύ λιγότερο έπαιξαν ρόλο οι υποκειμενικές μας αδυναμίες, όχι σε θέματα στρατηγικής. Υπήρχαν ισχυροί αντικειμενικοί λόγοι, που δεν μας βρήκαν απροετοίμαστους. Πριν τρία χρόνια, με επίσημες ανακοινώσεις του ΠΓ και της ΚΕ είχαμε βάλει το εξής ζήτημα: Οτι σε συνθήκες κρίσης - και το λέγαμε αυτό στην αρχή που η κρίση δε είχε οξυνθεί τόσο - υπάρχουν δύο εκδοχές. 'Η ο λαός και το λαϊκό κίνημα θα κάνουν ένα άλμα μπροστά ή θα υποχωρήσει το κίνημα και θα ηττηθεί. Προσωρινά, αλλά θα ηττηθεί.
Παραμονές των εκλογών διαγράφεται ένας κίνδυνος ήττας. Σε μια περίοδο που είναι ενδεχόμενο να έχουμε και ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, είτε ένα νέο κούρεμα, με καινούργια μνημόνια και δανειακές συμβάσεις. Και επομένως έτσι είναι, φυσιολογικό, το ΚΚΕ μέσα σ' αυτό το ρεύμα δεν μπορεί να πάρει αντίστοιχα με το κύρος που έχει.
Γι' αυτό εμείς καλούμε το λαό - δεν θα πω τώρα πολύ αναλυτικά γι' αυτό - ότι κριτήριο στην εκλογική μάχη, αν ο λαός θα κρατηθεί σ' αυτές τις δύσκολες περιστάσεις -ένα απ' τα κριτήρια, αλλά στην κάλπη- είναι η δύναμη του ΚΚΕ. Να έχει ένα ισχυρό ΚΚΕ στο πλευρό του. Φεύγω απ' αυτό. Ποια είναι τα καινούργια στοιχεία στις δύο τελευταίες εκλογικές μάχες; Είναι φανερό, εγώ θα σας πω τα αντικειμενικά στοιχεία. Κι επειδή εσείς μου δίνετε τη δυνατότητα να μιλήσω, αν πάω σε άλλους σταθμούς πέφτουν επάνω μου και δεν με αφήνουν, θα κάνω μια μικρή κατάχρηση...
-- Μα, εδώ ήρθατε να μιλήσετε εσείς και όχι εγώ...
-- Δεν συμβαίνει αυτό σε όλους τους σταθμούς. Είναι φανερό ότι η κυρίαρχη τάξη της χώρας μας, που ο πυρήνας της είναι οι επιχειρηματίες, βρίσκεται σε μια εσωτερική διάσπαση αυτή τη στιγμή. Οχι όσον αφορά στους εργαζόμενους, αλλά εδώ η αστική τάξη βλέπει βαθιά τα πράγματα. Και νομίζω ότι η αρχή των νέων πειραματισμών, έγινε με την αποπομπή του Γ. Παπανδρέου, του οποίου βεβαίως δεν είμαι καθόλου οπαδός, ούτε λυπήθηκα γιατί τον έδιωξαν...
-- Θα μου έκανε εντύπωση...
-- Οχι, το αντικειμενικό στοιχείο είναι άξιο προβληματισμού. Αυτή τη στιγμή έχουμε ένα φαινόμενο, τον τελευταίο μήνα και ιδιαίτερα μετά την προηγούμενη εκλογική μάχη, όπου ένα τμήμα της αστικής τάξης επιχειρεί, προσπαθεί να μείνει στο σχήμα ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, για να προχωρήσει αυτή η πολιτική. Αλλά βλέπουν ότι το άλογο κουτσαίνει. Ενα άλλο τμήμα, που είναι πιο ανοιχτομάτικο, σου λέει, αν η Ελλάδα περάσει σε χρεοκοπία, ποιος θα διαχειριστεί καλύτερα μια κατάσταση; Κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, που θα ξεσηκωθεί όλος ο κόσμος και δικαιολογημένα, γιατί αυτά τα κόμματα έχουν φθαρεί στη συνείδηση του κόσμου, και δικαιολογημένα; Ποια κυβέρνηση μπορεί να χειριστεί αυτό το ζήτημα;
-- Ποια;
-- Μια αριστερά... Καθαρά πράγματα. Δεν τη θέλουν μόνη της, εκεί θα γίνει παζάρι, αν θα πάει με κομμάτι του ΠΑΣΟΚ κλπ. Αυτή, σου λένε, θα διαχειριστεί καλύτερα, γιατί δεν θα κάνει τις ίδιες απεργίες ο κόσμος σε μια κυβέρνηση της αριστεράς. Θα βάλουν δηλαδή το ΣΥΡΙΖΑ να βγάλει τη λάντζα της χρεοκοπίας. Δεν τον λυπάμαι, γιατί συνειδητά αναλαμβάνει αυτόν το ρόλο. Αλλά αυτό θα γίνει, θα είναι μιας χρήσης...
-- Είναι σκληρό, σκληρό...
-- Ετσι σκέφτεται η αστική τάξη, τι να κάνω εγώ; Και με συγχωρείτε κ. Παπαδάκη, έχουμε δύο τρία στοιχεία τα οποία δεν τα είχαμε δει σε καμία εκλογική μάχη. Η κρατική τηλεόραση, αυτή τη στιγμή, έχει γίνει τηλεόραση κατά 80% του ΣΥΡΙΖΑ. «Κόντρα», «Αυριανή», από λάτρεις του Σαμαρά - καλά, από κωλοτούμπες ο χώρος δεν το συζητάω... - από λάτρεις του Σαμαρά μετά τις εκλογές γίνονται... Εγώ δεν λέω ότι είναι ειλικρινείς φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε η κρατική τηλεόραση. Δε μιλάω για διαπλοκή αυτή τη στιγμή, δεν κατηγορώ κανένα για διαπλοκή, ούτε για ανταλλάγματα και τέτοια. Και έρχεται καπάκι χτες ο ΣΥΡΙΖΑ και λέει το εξής πράγμα, τα βάζει με τα ισχυρά τηλεοπτικά κανάλια - εμείς, να καταργηθεί και η ιδιωτική τηλεόραση...
-- Ε, μην το λέτε, θα χάσω τη δουλειά μου...
-- Εχετε δίκιο. Θέλω να πω, τρόπος του λέγειν, για να μην παρεξηγηθώ, δεν είμαστε φίλοι των επιχειρηματικών ομίλων που έχουν κανάλια. Κι εμείς, ξέρετε, είμαστε ο φτωχός συγγενής αυτών των καναλιών. Εδώ τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Και το γαϊτανάκι του ΣΕΒ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ για τη μετενέργεια κλπ. Δεν μιλάω για συνωμοσίες, δεν μιλάω για διαπλοκές πολιτικών στελεχών κλπ. Μιλάω για επιλογές της αστικής τάξης. Γιατί αυτό το ρεύμα, από 5% να φτάσει 30%, το ΠΑΣΟΚ έκανε 7 χρόνια. Εδώ λοιπόν, υπάρχει πάνω σε ένα υπαρκτό αντικειμενικό ρεύμα λαϊκής δυσαρέσκειας - γνήσιο, δίκαιο, δεν κατασκευάστηκε το ρεύμα -, εδώ παίζονται παιχνίδια και προδικάζουν πιθανή χρεοκοπία της Ελλάδας.
-- Επειδή είναι πολύ σοβαρό αυτό που λέτε, θέλω να μου το εξηγήσετε, γιατί αν όντως παίζονται παιχνίδια και...
-- Δεν κατηγορώ πολιτικές ηγεσίες για συναλλαγές...
-- Ως επιλογές το λέτε, ως επιλογές...
-- Επιλογές της κυρίαρχης τάξης. Αύριο μπορεί να γίνει και επιλογή της κυρίαρχης τάξης το ΚΚΕ. Οχι ότι θα γίνει, αλλά τέλος πάντων...
-- Αν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ως επιλογή, θα ήθελα να μου το εξηγήσετε. Βέβαια, να δω κι αυτό που λέτε, να είναι επιλογή της άρχουσας τάξης κάποια στιγμή το ΚΚΕ στην εξουσία...
-- Αν βάλουμε νερό στο κρασί μας, θα είμαστε κι εμείς καλή επιλογή...
Μισό βήμα το αντιΠΑΣΟΚ - αντιΝΔ
-- Είπατε κάτι που είχε τεράστιο ενδιαφέρον, ότι η άρχουσα τάξη έχει χωριστεί σε δύο κομμάτια, στους ανοιχτομάτηδες και μη. Ενα κομμάτι ήθελε το δίπολο ΝΔ - ΠΑΣΟΚ για να διαχειριστεί τη λάντζα της χρεοκοπίας και ένα άλλο, οι ανοιχτομάτηδες όπως τους χαρακτηρίσατε, ήθελε τη λεγόμενη αριστερά, κατά την άποψή σας - γιατί αριστερά μόνο εσείς είστε προφανώς - το ΣΥΡΙΖΑ...
-- Εμείς είμαστε Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Μια αριστερά του σαλονιού είναι ότι πρέπει σήμερα.
-- Στο ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεστε...
-- Ε, ναι, βέβαια.
-- Στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας «Παρασκευή και 13», η έρευνα που έκανε η Ελληνική Δημοσκοπική Εταιρεία, βλέπει λέει ενδεχόμενα, τι θα ήθελε ο ελληνικός λαός: ή μία κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ ή κυβέρνηση ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ. Εκπληξη αυτό...
-- Δεν μπορώ να εμφανιστώ ως ερμηνεύτρια, είναι λάθος, καμιά φορά παρασυρόμαστε κι εμείς οι πολιτικοί και κάνουμε τέτοιες γενικεύσεις. Μπορεί να υπάρχει κι αυτή η πλευρά. Γι' αυτό, κοιτάξτε να δείτε, αυτό το αντιΠΑΣΟΚ και αντιΝΔ, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ήταν μισό βήμα προς τα εμπρός και ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα. Γιατί υπάρχουν οπαδοί του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, ορισμένοι ψηφίζουν και το ΚΚΕ, διατηρώντας όμως βασικές απόψεις που τις είχαν και όταν ήταν στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Γι' αυτό λέω ότι είναι μισό βήμα.
Δεν είναι μόνο να εγκαταλείψουν τα δύο κόμματα. Πρέπει να εγκαταλείψουν και βασικές τους απόψεις. Γα παράδειγμα -δεν απαιτώ να τα εγκαταλείψουν όλα- ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να αναπτυχθεί εκτός ΕΕ, ότι ο λαός δεν μπορεί να έχει μια μεγάλη νίκη, άρα πρέπει να αρκείται σε ξεροκόμματα. Οτι στην Ελλάδα μπορείς να λύσεις τα προβλήματά σου χωρίς ταξική πάλη και ταξική σύγκρουση. Και ΚΚΕ να ψηφίσει αυτός ο ψηφοφόρος, σε μια εκλογική μάχη θα πάει με το ρεύμα. Επομένως, φυσικό, δεν το λέμε αυτό αφ' υψηλού. Και εδώ υπάρχουν και υποκειμενικές αδυναμίες του ΚΚΕ. Εδώ υπάρχουν μπόλικες. Αλλά δεν εξηγούν 100% αυτή την τελευταία εκλογική μάχη.
-- Σ' αυτές τις εκλογές, ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού, λόγω της κρίσης, ήθελε να ακούσει πώς συγκεκριμένα θα φύγουμε απ' αυτή. Ξεπεράσαμε το μνημόνιο - αντιμνημόνιο...
-- Δεν ξεπεράστηκε, παραμένει ο αποπροσανατολισμός.
-- Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, η ΔΗΜ.ΑΡ., ο ΣΥΡΙΖΑ είχαν ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα...
-- Ολοι μας έχουμε.
-- Εκείνο το οποίο δεν φάνηκε στο ΚΚΕ, όχι δική μου άποψη είναι άποψη φίλων της εκπομπής που θέλουν να απαντήσετε πάνω σ' αυτό, εκείνο που δεν φάνηκε από το ΚΚΕ, είναι τι θα κάνατε αν σας έδινε δύναμη. Λέτε, θέλουμε δύναμη, δώσε δύναμη στο ΚΚΕ. Λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, για να καταγγείλω νομικά ή πολιτικά το μνημόνιο, για να επαναδιαπραγματευτώ. Για απαγκίστρωση λέει ο άλλος. Εσείς λέτε, εμείς δεν θέλουμε την ΕΕ ρε παιδιά, μη μας ρωτάτε για μνημόνια και τέτοια. Μήπως αυτό;
-- Κύριε Παπαδάκη, προτάσεις έχουμε, και όλα τα κόμματα έχουν. Ομως οι δικές μας προτάσεις δεν είναι μια παραλλαγή αυτών των άλλων κομμάτων και ενδεχομένως αυτό μπορεί να γίνεται και δύσκολα αντιληπτό. Και κυρίως, επειδή λένε οι συνάδελφοί σας δημοσιογράφοι, ε, διαφωνούν μ' αυτήν την πρόταση.
Λοιπόν να το ξεκαθαρίσουμε: Η καταγγελία του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης στην ουσία. Οχι να βγάλουμε ένα άρθρο και να βάλουμε άλλα δέκα, να πούμε δεν κατεβαίνουν οι κατώτατοι μισθοί και να πέσει ο μέσος μισθός. Γιατί αυτό είπε ο ΣΕΒ χτες. Δηλαδή, τι να πάρει απ' αυτόν που παίρνει 500 ευρώ το μήνα; Τι να τον φορολογήσει αυτόν; Να του πάρει 100 ευρώ το χρόνο και 200; Θα ρίξει τους μέσους μισθούς, δηλαδή αυτούς που παίρνουν 1.300 ευρώ το μήνα, 1.400 και θα πάμε μέσα σε 10 χρόνια όλοι να παίρνουμε 500 ευρώ μισθό και 400 σύνταξη. Τώρα θα πάρουν το μεσαίο μισθό και ένα τμήμα των μεσαίων στρωμάτων.
-- Γιατί ένα μεγάλο κομμάτι πιστεύει ότι αν ψηφίσει ΚΚΕ θα ισοπεδωθούν όλα και οι μισθοί θα είναι 500 ευρώ και η σύνταξη 400 ευρώ, μη σας πω ότι έχει αυτή την αντίληψη;
-- Ποιος το είπε αυτό; Το ΚΚΕ; Να διαφωνήσει κ. Παπαδάκη με αυτά που λέει το ΚΚΕ, όχι με αυτά που ακούει ότι λέει... Η καταδίκη του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης, αν το δει κανείς σαν κρίκο διεξόδου από την κρίση και όχι σαν αναδιαπραγμάτευση, η διαγραφή του χρέους. Αυτά τώρα να βάλω μια επιτροπή και σε δέκα χρόνια να μου βγάλει ποιο είναι το νόμιμο και ποιο το παράνομο, αυτά τώρα με συγχωρείτε είναι αφέλειες το λιγότερο- αναμφισβήτητα μια τέτοια πολιτική οδηγεί στην αποδέσμευση.
Η έξοδος από το ευρώ δεν είναι απάντηση. Αλλά αποδέσμευση από μόνη της, αν ο λαός δεν διαφεντεύει τον πλούτο της χώρας, η αποδέσμευση από μόνη της θα είναι καταστροφή. Γιατί θα έχεις την ίδια πολιτική, με την Ελλάδα έξω από την ΕΕ και θα έχει και τις δεσμεύσεις.
Ολα τα ενδεχόμενα ανοιχτά με την κρίση
-- Ομως...
-- Ομως, κοιτάξτε, το ΚΚΕ λέει ότι ο λαός πρέπει να βάλει πλώρη για ριζική αλλαγή. Ο λαός σήμερα δεν το έχει αποφασίσει και το ΚΚΕ δεν έχει δικαίωμα να του το επιβάλλει. Δεν μπορεί όμως να του κρύψει αυτήν την προοπτική και να του πει, κοίταξε, και ο σκύλος χορτάτος και η πίτα γερή... Εμείς λοιπόν τι του λέμε; Εμείς του λέμε ότι στις 18 του Ιούνη, μπροστά σου έχεις τις εξής εκδοχές:
Είτε κούρεμα 80 - 90%, που σημαίνει νέα μνημόνια, γιατί οι πιστωτές δεν θα εγκαταλείψουν τα λεφτά που ήθελαν να πάρουν και να μη βάλουν άλλα μέτρα στην Ελλάδα. 'Η ευρωομόλογο, με αντάλλαγμα οι γερμανικοί μονοπωλιακοί όμιλοι - μόνο τότε θα συμφωνήσει η Μέρκελ - να διεισδύσουν ακόμα περισσότερο στα Βαλκάνια και δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. 'Η θα έχουμε το Geuro, ένα ευρώ όπου στην Ελλάδα θα είναι δραχμή, αλλά θα έχουμε ευρώ και θα έχουμε αξιοπρέπεια, όπως λέγεται, ή θα πάμε και στη δραχμή. Και το ευρώ, έξω, το χρέος μας θα είναι σε άλλη αξία υπολογισμένο.
Από τα πράγματα λοιπόν, δεν υπάρχει φιλολαϊκή διέξοδος εντός της ΕΕ. Τι υπάρχει; Ενα κίνημα που δυσκολεύει, ματαιώνει. Αυτός είναι ο ρεαλισμός σήμερα. Εμείς δεν μπορούμε να πούμε ένα ρεαλισμό όπου και ο σκύλος χορτάτος και η πίτα γερή και ο λαός από τον καναπέ να εκλέγει μια κυβέρνηση, ακόμα και του ΚΚΕ, που θα του λύσει τα προβλήματα, διαπραγματευόμενη μέσα στην ΕΕ. Οταν πάει στην ΕΕ, και κυβέρνηση ΚΚΕ να είναι και δεν προχωρήσει να ζητήσει από το λαό τη ριζική αλλαγή, είναι κράτος πια. Δεν θα πάει το κράτος του ΚΚΕ ή του ΣΥΡΙΖΑ ή της ΝΔ. Διαπραγματεύεται το ελληνικό κράτος και σκοτούρα τους μεγάλη αν είσαι νεοδημοκρατικό ή όχι. Θα πας περήφανα στην ΕΕ και θα γίνεις αρνάκι. Αν ο λαός δεν έχει την εξουσία στα χέρια του, θα γίνει αρνάκι όποιος πάει στην ΕΕ, μέσα σε ένα - δύο χρόνια...
-- Εσείς μιλάτε για ένα στόχο. Μέχρι να φτάσετε σ' αυτόν τον στόχο θα πρέπει να περάσετε μια περίοδο όπου θα πρέπει να γίνουν κάποια πράγματα. Εκεί έχει θέση μέσα σ' αυτή την προσπάθεια το ΚΚΕ; Και να σας πω γιατί το λέω: Θα σας έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΔΗΜ.ΑΡ. ελάτε να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε σ' αυτήν εδώ τη φάση κι από εκεί και πέρα θα δώσουμε την ευκαιρία στο λαό να αναδείξει τις δυνάμεις εκείνες που θα φτάσουν στο τελικό αποτέλεσμα, που είναι έξω απ' την Ευρώπη; Μέσα στην Ευρώπη; Με ευρώ, χωρίς ευρώ;
-- Στην Ευρώπη μέσα. Αλλο ΕΕ, άλλο Ευρώπη. Η Ευρώπη θα γίνει των λαών. Η ΕΕ των λαών δεν θα γίνει. Να ξεκαθαρίσω το άμεσο. Κύριε Παπαδάκη αυτές τις μέρες γίνονται απεργίες και σε ορισμένες περιπτώσεις, παρά την εξαλλοσύνη της εργοδοσίας, συγκρατούν τους μισθούς, δηλαδή υπογράφουν συμβάσεις χωρίς μείωση μισθών. Εμείς θα θέλαμε 1.400 ευρώ, αλλά δεν είναι ρεαλιστικό σήμερα, χωρίς να παραιτείσαι. Αύριο έχει απεργία ο κλάδος των ξενοδοχοϋπαλλήλων, αυτό περνάει απαρατήρητο. Εχουν τετράωρη απεργία οι εμποροϋπάλληλοι της Αθήνας.
Εμείς δεν μονοπωλούμε τον αγώνα, κανένας αγώνας δεν γίνεται μόνο γιατί τον αποφάσισε το ΚΚΕ, αλλά είμαστε πρωτοπόροι και εμπνευστές σ' αυτούς τους αγώνες, που δεν τους προβάλλει κανείς. Αρα, λοιπόν, διεκδικούμε και μέσα στις συνθήκες της βαρβαρότητας να κατακτήσει κάτι ο εργαζόμενος και να μη ζήσει χειρότερα. Αλλά να σας πω και μια άλλη πλευρά, να μην απογοητευτεί, να αποκτήσει εμπιστοσύνη στη δύναμή του. Και ο ρόλος του ΚΚΕ στις 18 Ιούνη θα είναι καταλυτικός.
Δεύτερον, για την κυβέρνηση. Εσείς πιστεύετε ειλικρινά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει συνεργασία με το ΚΚΕ και το ΚΚΕ να έχει αυτές τις θέσεις; Η ΔΗΜ.ΑΡ. τουλάχιστον το λέει, έχω ριζική διαφωνία με το ΚΚΕ. Εγώ σας λέω, και να καθόμασταν σε ένα τραπέζι, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ θα συμφωνούσε με μας, ούτε η ΔΗΜ.ΑΡ. με μας και ενδεχομένως ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ με τη ΔΗΜ.ΑΡ.
-- Αρα δεν λέτε ότι το αποκλείετε εσείς, λέτε ότι το αποκλείουν οι άλλοι...
-- Οχι, όχι. Δεν παίζουμε το μπαλάκι. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να απαρνηθεί το πρόγραμμά του και από την πλευρά του καλά κάνει. Η ΔΗΜ.ΑΡ. δεν θέλει να απαρνηθεί το δικό της. Γιατί δεν είναι θέμα αν είσαι μεγάλο ή μικρό κόμμα. Εμείς δεν θέλουμε να απαρνηθούμε το πρόγραμμά μας. Η συμμαχία θέλει αμοιβαίες υποχωρήσεις. Στην προκειμένη περίπτωση, αυτός που θα κάνει τις μεγαλύτερες υποχωρήσεις...
-- Είστε έτοιμοι;
-- Οχι, γιατί μας ζητούνται υποχωρήσεις, δεν μας ζητούνται υποχωρήσεις για το μέλλον, οι υποχωρήσεις αφορούν στο σήμερα. Δεν αφορούν ένα μέλλον που για κάποιον είναι αόριστο και ενδεχομένως ανύπαρκτο, ή στη Δευτέρα Παρουσία. Κόμμα που λέει ότι ριζική αλλαγή στην Ελλάδα, οποιαδήποτε ριζική αλλαγή -όχι οποιαδήποτε, εννοούμε προς τα εμπρός, όχι αντιδραστική αλλαγή- θα γίνει στη Δευτέρα Παρουσία, δεν μπορεί να εμπνεύσει κίνημα.
Και να σας πω και κάτι. Τα κινήματα δεν γίνονται από τις κυβερνήσεις πουθενά. Γίνονται από τα κάτω προς τα επάνω και αυτή τη στιγμή υπάρχει κίνδυνος το κίνημα να παραπατήσει και να γλιστρήσει από αυταπάτες. Και όχι με τα ΜΑΤ, με τον αυταρχισμό. Ζούμε την περίοδο, τηρουμένων των αναλογιών, μου θυμίζει περίοδο 1980 - 1985. Το 1981 το ΠΑΣΟΚ - σε άλλες συνθήκες, που μπορούσε να κάνει παραχωρήσεις στο λαό και να έχουν αντίκρυσμα, πολύ πίσω απ' αυτά που έλεγε-, το 1981 υπήρχε ένα μεγάλο κύμα.
Το 1985, ο Παπανδρέου στις εκλογές έλεγε να μην έρθει η δεξιά, όταν την είχε βάλει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Το '85 πήγαμε με το δεξιά - αντιδεξιά και το ΚΚΕ έπεσε το '85, έχασε 2 ποσοστιαίες μονάδες. Εχασε ψήφους και το '89 και μετά το ΠΑΣΟΚ έχασε τρεις αλλεπάλληλες μάχες. Το ΠΑΣΟΚ που έλεγε "στις 18 σοσιαλισμό". Τώρα, αυτή η νοοτροπία, η λαϊκή νοοτροπία -που δεν την κατηγορούμε, εξηγούμε στο λαό σε συνθήκες κρίσης-, τώρα ο λαός ψηφίζει «στις 18 σοσιαλισμό», πάλι.
Αλλά αν το ΠΑΣΟΚ έκανε πέντε πράγματα καλά από το '81 ως το '84, οι συνθήκες της κρίσης ή θα πάνε πίσω το λαό ή ο λαός θα πάει μπροστά. Και γι' αυτό το ΚΚΕ πρέπει να είναι ισχυρό. Είμαστε ακριβώς στην περίοδο του '85 αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, με εξαίρεση το μεγάλο γεγονός της κρίσης, όπου το ΠΑΣΟΚ κατέβηκε στις εκλογές, λέγοντας «προσέχτε γυρνάει η ΝΔ, κίνδυνος...», που ακόμα η ΝΔ δεν είχε ανακτήσει έδαφος. Ετσι θα πάμε λοιπόν με μια κυβέρνηση, κεντροαριστερή, δεν ξέρω, που θα λέει «μην κάνετε απεργίες γιατί καραδοκεί η δεξιά και η πιο δεξιά»...
Δεν πρέπει ο λαός να ζήσει αυτά τα σενάρια. Πρέπει να τραβήξει μπροστά. Και είμαστε αποφασισμένοι αυτό το στόχο να υπηρετήσουμε. Και είμαστε αποφασισμένοι ο λαός να παλέψει για τη διακυβέρνηση, όπου αυτός θα έχει την εξουσία. Οχι το ΚΚΕ, ο λαός.
-- Απαντήσατε σε πάρα πολλά ερωτήματα και θέλω να σας ευχαριστήσω και να σας δεσμεύσω, παρά το βαρύ και φορτωμένο πρόγραμμα που έχετε, να τα ξαναπούμε και άλλες φορές. Ξέρετε, θέλουμε τις απόψεις των κομμάτων, έτσι ώστε να έχουν επιχειρήματα οι φίλοι μας για να σας ψηφίσουν ή όχι...
-- Οποιος δεν μας ψηφίζει να ξέρει ότι διαφωνεί με αυτά που λέμε, όχι με αυτά που του λένε οι άλλοι ότι λέμε. Αυτό είναι το θέμα!

2 σχόλια:

  1. «Ανάπτυξη»

    Πρώτον, δημιουργία Ειδικών Οικονομικών Ζωνών (ΕΟΖ), δηλαδή ζώνες με μισθούς βαλκανικών χωρών, με εργαζόμενους δίχως εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, με μηδενική φορολογία για τις επιχειρήσεις, με παραχώρηση της δημόσιας και ιδιωτικής γης και δωρεάν υποδομών στα μονοπώλια κ.ο.κ.

    Δεύτερον, αναμόρφωση της αγοράς εργασίας με βάση το γερμανικό μοντέλο, δηλαδή επέκταση των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, «απελευθέρωση» των απολύσεων και μείωση του «μισθολογικού κόστους».

    Τρίτον, δημιουργία «φορέων» για την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων οργανισμών στα πρότυπα της εταιρείας «Τρόιχαντ» που είχε συσταθεί για την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας στέλνοντας στην ανεργία και την εξαθλίωση εκατομμύρια εργαζόμενους.

    Τέταρτον, μεταρρύθμιση του συστήματος εκπαίδευσης κατά το γερμανικό μοντέλο, «που προάγει την εκπαίδευση σε επιχειρηματικό περιβάλλον», δηλαδή μετατροπή των πανεπιστημίων σε παραρτήματα των επιχειρηματικών ομίλων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. κι αλλη αναπτυξη...στου Redfly Planet αναλυτικότερα..


    Ξεχωριστή θέση στις επεξεργασίες της ΕΕ, κάτι που δείχνει και τους γενικότερους προσανατολισμούς και το ενδιαφέρον των δυτικοευρωπαϊκών πολυεθνικών, κατέχει ο κλάδος της ενέργειας, τον οποίο προσεγγίζουν και ως τον κλάδο μέσα από τον οποίο θα μπορούσαν να προωθηθούν επενδυτικά σχέδια και σε άλλους τομείς παραγωγικής δραστηριότητας. Εδώ τα λεφτά είναι πολλά.

    Η Εκθεση της Κομισιόν, με λόγια λίγα και σταράτα, σκιαγραφεί δεδομένα και προοπτικές. Απελευθέρωση ηλεκτρικής ενέργειας, ροές φυσικού αερίου, πώληση της ΔΕΗ, γεωστρατηγική θέση της χώρας και αγωγοί μεταφοράς καυσίμων, ορυκτά, όλα αυτά λειτουργούν ως μαγνήτης που οδηγεί την Κομισιόν να διαπιστώνει ότι «θα δώσει την ευκαιρία σε επενδυτές του ιδιωτικού τομέα να εισέλθουν σε μια τεράστια νέα αγορά και θα διευρύνει τις δυνατότητες για μεγάλης κλίμακας μείωση των εξόδων, χάρη στην αύξηση της αποτελεσματικότητας που αναμένεται να υπάρξει στις πρώην κρατικές επιχειρήσεις».

    ΑπάντησηΔιαγραφή